موسسه آموزش عالی الزهرا (س) قروه

سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم

چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم

***

در بزم وصال تو نگویم زکم و بیش

چون آینه خو کرده به ویرانی خویشم

***

لب باز نکردم به خروشی و فغانی

من محرم راز دل طوفانی خویشم

***

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی

عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم

***

از شوق شکرخند لبش جان نسپردم

شرمنده جانان زگران جانی خویشم

***

بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر

افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم

***

هر چند امین، بسته دنیا نیم اما

دلبسته یاران خراسانی خویشم

«پیامبر اسلام(ص), وقتی به خانه خویش می رفت، اوقاتش را سه قسمت می کرد: بخشی برای خدای متعال, بخشی مخصوص خانواده و بخشی برای کارهای شخصی خود».

سنن النبی, ص 17

«هیچ فقری بالاتر از جهل و هیچ مالی با ارزش تر از عقل نیست».

«محبوب ترینِ مردم نزد خداوند متعال کسی است که به حال مردم سودمندتر باشد».

. کافی، ج2، ص164، ح7.

از غم انگیزترین روزهای زندگانی حضرت علی(ع) روز وفات رسول خدا(ص) بود. هنگام وفات پیامبر، سر مبارک آن حضرت در دامن علی (ع) بود، درحالی که خانه حضرت از حضور مهاجران و انصار موج می زد.نقل است حضرت علی(ع) هنگام شستن پیکر پاک رسول خدا(ص) چنین فرمود: «پدر و مادرم فدایت باد! با مرگ تو رشته ای برید که در مرگ جز تو، کسی چنان ندید؛ پایان یافتن دعوت پیامبران و بریدن خبرهای آسمان. مرگت مصیبت زدگان را به شکیبایی واداشت و همگان را در سوگی یکسان گذاشت. اگر نه این بود که به شکیبایی امر و از بی تابی نهی کردی، اشک دیده را با گریستن بر تو به پایان می رساندیم. این زاری و بی قراری در فقدان تو اندک است، لیکن مرگ را باز نتوان گرداند و نه کس را از آن توان رهاند پدر و مادرم فدایت، ما را در پیشگاه پروردگارت به یاد آر و در خاطر خود نگاهدار».

1. ایجاد ضعف و سستی در میان مردم؛

2. به وجود آمدن تفرقه و اختلاف؛

3. به ناامیدی تبدیل شدن امید و آرزوهای مسلمانان؛

4. بی حرمتی به حریم پیامبر و اهل بیت(ع)؛

5. آشکار شدن خط نفاق و دورویی؛

6. کم رنگ شدن دین و معنویت؛

7. بی توجه شدن مردم به مسائل جامعه؛

8. پیمان شکنی مردم؛

9. گرفتار شدن مردم به فساد و وسوسه های شیطانی؛

10. شتاب در شنیدن حرف های بیهوده و بی اساس؛

11. شکل گرفتن نطفه فساد در جامعه؛

12. بر سر کار آمدن فرصت طلبان.