نام حضرت مسیح علیه‌السلام در قرآن ۲۳ مرتبه با نام عیسی علیه‌السلام، ۱۱ بار به نام مسیح و ۲ مرتبه نیز به وصف ابن مریم آمده است. ماجرای تولد حضرت مسیح علیه‌السلام به صورت مفصل در سوره آل عمران و سوره مریم بیان شده است. آنچه در قرآن دراین باره آمده است این است که؛ روزی جبرئیل امین از جانب خداوند برای مریم سلام‌الله علیها پیام آورد که:«ای مریم خداوند تو را به كلمه‌ای (وجود با عظمتی) از طرف خودش بشارت می‌دهد كه نامش مسیح عیسی پسر مریم است در حالی كه در این جهان و جهان دیگر صاحب شخصیت خواهد بود واز مقربان(الهی)است»(آل عمران آیه ۴۵) مریم سلام‌الله با شنیدن این پیام شگفت زده شد و گفت:«پروردگارا چگونه ممكن است فرزندی برای من باشد در حالی‌كه انسانی با من تماس نگرفته است؟» در جواب او فرموده شد: «خداوند اینگونه هر چه را بخواهد می‌آفریند؛ هنگامی كه چیزی را مقرر دارد (و فرمان هستی آن‌ را صادر كند) فقط به آن می گوید موجود باشد، آن نیز فوراً موجود می‌شود».(آل عمران آیه ۴۷)
 پس از آنکه حضرت مریم سلام‌الله علیها باردار شد، از تهمت‌های مردم بسیار نگران بود و احساس تنهایی می‌کرد. به طوری که با خود می‌گفت:«اى کاش پیش از این مرده بودم و به کلّى فراموش مى‌شدم»(مریم آیه ۲۳)

آن زمان که درد زایمان بر مریم مستولی شد تنها و غمگین کنار تنه درخت خرمای خشکیده‌ای رفت. ناگهان صدایی از جانب خدا به او فرمود:«غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی (گوارا) قرار داده است»(مریم. آیه ۲۴) و صدا به او گفت:«واین تنه‌ی نخل را به طرف خود تكان ده، رطب تازه‌ای بر تو فرو می‌ریزد(از این غذای لذیذ) بخور و(از آن آب گوارا) بنوش و چشمت را(به این مولود جدید) روشن دار و هرگاه كسی از انسان‌ها را دیدی (با اشاره) بگو من برای خداوند رحمن روزه‌ای نذر كرده‌ام؛ بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نمی‌گویم (و بدان‌كه این نوزاد خودش از تو دفاع خواهد كرد)»(مریم آیه ۲۵ تا ۲۶)

نگاهی به تولد و زندگی حضرت عیسی علیه‌السلام/ مسیح در آینه قرآن و روایات

پس از به دنیا آمدن حضرت مسیح علیه‌السلام و زمانی که از سوی خدا به مریم سلام‌الله علیها اطمینان داده شد، همان کسی که به او نوزاد را بخشیده از او حمایت خواهد کرد. مریم سلام‌الله علیها نزد قوم خود بازگشت. قوم او با دیدن نوزاد در آغوش مریم سلام الله علیها شگفت زده شدند. گروهی او را ملامت کردند و گروهی دیگر در تقوای او شک کردند. بعضی گفتند:«ای مریم كار بسیار عجیب و بدی انجام دادی»(مریم آیه ۲۷) و بعضی دیگر به اعتراض گفتند:«ای دختر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدكاره‌ای»(مریم آیه ۲۸)

مریم سلام‌الله علیها به فرمان خدا سکوت کرد و تنها به کودک اشاره کرد تا آنها جواب‌شان را از او بگیرند. این کار باعث تعجب آنان شد و گفتند:«تو ما را مسخره می‌كنی. ما چگونه با كودكی كه در گهواره است، سخن بگوئیم»(مریم آیه ۲۹) در این هنگام عیسی علیه‌السلام لب به سخن گشود و به بهترین شکل ممکن از مادر خود دفاع و خود را معرفی کرد:«من بنده خدایم، او كتاب(آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا (هر جا كه باشم) وجودی پربركت قرار داده و تا زمانی كه زنده‌ام مرا به نماز و زکات توصیه كرده است و مرا نسبت به مادرم نیكوكار قرار داده و جبّار و شقی قرار نداده است و سلام (خدا) بر من در آن روز كه متولد شدم و در آن روز كه می‌میرم و در آن روز كه زنده برانگیخته خواهم شد»(مریم آیه ۳۰ تا ۳۳)

واژه عیسى اصل آن «یسوع» و به معنى نجات دهنده است. حضرت عیسی علیه‌السلم چهارمین پیامبر اولوالعزم است. پیامبری که علاوه بر موعظه مردم، بیماران را شفا می‌داد، یاور مستضعفان و محرومان بود، به زنان و کودکان احسان می‌کرد، با تندروی‌های برخی متعصبین مبارزه می‌کرد و مردگان را به اذن خدا زنده می‌کرد.

نگاهی به تولد و زندگی حضرت عیسی علیه‌السلام/ مسیح در آینه قرآن و روایات

حضرت مسیح علیه‌السلام در آینه روایات
علاوه بر قرآن در احادیث بسیاری درباره ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی علیه‌السلام سخن گفته شده و بخش‌هایی از زندگی ایشان توسط پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله و ائمه اطهار روایت شده است. امام صادق علیه‌السلام در حدیثی درباره کسانی که نبوت عیسی بن مریم علیه‌السلام را انکار کند، فرمودند:«بدانید كه اگر كسی عیسی بن مریم را انكار كند و به نبوت دیگر پیامبران اعتراف نماید، ایمان نیاورده است»(الأنوار الساطعة فی شرح الزیارة الجامعة، ج۴، ص۴۹۶)

ماه چراغ شب‌هایش بود
یکی از ویژگی‌های اخلاقی آن حضرت زهد ایشان بود. ایشان همچون پیامبران دیگر، خود را از تشریفات و زیبایی‌های دنیا دور نگه می‌داشتند. امام علی علیه‌السلام درباره سبک زندگی حضرت عیسی علیه‌السلام فرمودند:«بالشت‌اش سنگ، لباس‌اش خشن و غذایش ناگوار بود. خورشت‌اش گرسنگی و چراغ‌اش در شب، ماه و سایبانش در روز، شرق و غرب زمین بود. میوه و سبزی‌اش، گیاهانی بود که در مناطق مختلف می‌رویید»( شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص ۲۲۷، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق)

نگاهی به تولد و زندگی حضرت عیسی علیه‌السلام/ مسیح در آینه قرآن و روایات

حضرت عیسی علیه‌السلام همیشه درباره نوع زندگی خود چنین می‌فرمودند:«خادم من دستانم و مرکبم پاهایم و فرشم زمین و بالشم سنگ است. در زمستان، سرزمین‌های شرقی مرا گرم خواهند کرد. چراغ شب‌هایم ماه است و خورشتم گرسنگی. شعارم ترس و لباسم پشم و میوه و سبزیجاتم، چیزهایی است که زمین برای حیوانان وحشی و چارپایان رویانده. وقتی می‌خوابم چیزی ندارم و وقتی بیدار می‌شوم نیز چیزی ندارم ولی کسی ثروتمندتر از من روی زمین وجود ندارد»(دیلمى، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلى الصواب، ج ۱، ص ۱۵۷- ۱۵۸، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.)