درزیارت آل یس می خوانیم (وَکَلَمَتِکَ التَّامَّةِفی اَرْضِکَ)،اگرعیسی بن مریم پیغمبراولوالعزم خداوند متعال است *إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیَاوَ الْأَخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ/اوکلمةالله التّامه(کلمه تامه خداوند)است.

وازآنجا که فرمود:*وَتَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ صِدْقاً وَعَدْلاً لَّامُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وشهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ/ معلوم می شود :تمام کلمه الهی ،به رسیدن به منتهای صدق است که نهایت حکمت نظری است،وبه رسیدن به منتهای عدل است که نهایت حکمت عملی است. آری اوست که به منتهی درجه صدق وعدل رسیده ،وکلمه تامه خداگشته است.